Pirámide invertida

-->

Quen? Onde? Como? Cando? e o peor de todo, por que (nós)? Non hai respostas (nunca has vai haber). A pirámide invertida nunca serviu de nada. Nin vai servir. Agora que nola queren arrebatar, reivindicamos o seu valor intrínseco. Ese que nunca crimos certo e sempre consideramos un corsé. Somos así. O conto nunca remata e volve sempre ao mesmo inicio. Queixámonos de vicio. E logo, cando cumplen as nosas reivindicacións (á fin!) queremos volver ao sinxelo. Ao que nos resultaba tedioso pero nos protexía da verdade, do frío que vai fóra. E fóra vai moito frío. Por moito que nunca nolo quixeran dicir nós tiñamos que telo adiviñado polo encarnado do seu nariz cada vez que entraban de volta á calor do fogar. Frío. Fóra vai demasiado frío. E agora, diaños, quedamos (buscamos quedarnos) sen aquelo que nos protexía, dunha maneira case mística, del. Pura natureza humana, supoño.