Chegamos e había nubes, choiva, humidade.
(A)sentamos e parou de barruzar.
Lorenzo dixo "Boas Tardes",
así entendemos porqué a herba mollada
recendía como unha nova vida
Brotaron frores na nosa fiestra.
Alimentámolas de sorrisos e ilusións,
pero máis cedo ca tarde anegouse o ceo de trebóns.
Os lóstregos non deixaron tempo para respirar.
Afogaron as frores. Afogaron os risos.
O verde tornouse balorento.
A esperanza volvía estar lonxe da casa.
(Ejercicio de creatividad en verso, Taller de Escritura Creativa impartido por Francisco Castro, Vigo, 21/05/2012)
No hay comentarios:
Publicar un comentario