Bilingüísmo Harmónico

Olvidei o que era chegar a un lugar novo e que ninguén, voluntariamente, te entendera. 

Esquecín o vacío (social) do recén chegado.

 Eliminei do recordo os primeiros intentos de comunicación infructuosos e atesourei o redondear na punta da lingua de palabras novas.

 Sílaba tras sílaba forxei coñecemento e experiencia nun idioma novo. 

 Preferín esquecer os desaires cervatinos aos meus verbos mal conxugados en tempos compostos. Supereino con lectura incesante e paixon por aprender.

 Na memoria só queda o camiño e o logrado, un bilingüísmo o suficientemente harmónico como para facerme unha cidadá feliz.  

Exercicio do Obradorio de Escritura Creativa, Vigo, 28/05/2012